“Mam, ik vind deze auto niet helemaal bij jou passen.” Het was de toch wel schokkende mededeling van mijn 12-jarige zoon, die het tegenwoordig niet nalaat om mij te voorzien van een kritische noot. “Oh nee, waarom dan niet?” Ik voelde me juist ontzettend thuis in de Audi A3 Sportback. “Ik vind het een beetje een chique-vrouwen-auto. Te chique voor jou…” Zo. Ik zou het een klap willen noemen. Een klap in mijn gezicht.Als ik er goed over nadenk, heeft mijn zoon wel een beetje gelijk. Ik ben niet bepaald type zakenvrouw en dat is toch wel de allure die deze auto uitstraalt. We zochten naar wat voorbeelden van moeders die wel meer aan het Audi A3 profiel voldeden en kwamen uit bij de wat serieuzere vrouw met een behoorlijke carrière. Niet de ietwat chaotische journalist in jeans met Uggs en moordend kinderschema zoals ik ben.
Maar waarom voelde ik mij dan toch zo thuis in deze wagen?
Allereerst de uitstraling. Alles lijkt te kloppen. De 5-deurs Sportback 1.4 TFSI heeft zowel een exterieur al een interieur waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Ik zou het niet direct heel vrouwelijk willen noemen, maar de strakke lijnen, de perfecte afwerking en het dashboard met aluminium doen me wel een beetje denken aan zo’n werkelijk waanzinnig ingerichte walk-inn closet. Waar de overhemden op kleur hangen en de stapeltjes shirts op de millimeter af hetzelfde gevouwen zijn. Zeg maar: de droom van iedere vrouw…
Dat is echter niet alleen wat wij in een auto zoeken; zo oppervlakkig zijn we niet! Het moet natuurlijk ook wel een beetje rijden. En dat heeft Audi begrepen. Een van de eerste auto’s waar ik na het behalen van mijn rijbewijs ooit in reed, was de Audi A4 station van mijn stiefvader. Ik dacht dat auto’s zo hoorden te rijden, maar kwam van een koude kermis thuis toen ik in mijn eerste eigen autootje stapte – ik zal het merk voor de netheid achterwege laten. In de jaren die volgden werden mijn auto’s beter en mooier, maar dat gevoel van die Audi van toen kreeg ik nooit meer terug. Tot ik in de Audi A3 Sportback stapte… Te hard rijden is (voor mij) nog nooit zo verleidelijk geweest. Goddank heeft de eenvoudig te bedienen cruise-control mij weten te behoeden voor snelheidsuitspattingen, maar och, wat voelde ik mij stoer om nu eens zonder problemen als eerste bij het verkeerslicht weg te zijn.
Na een kleine verdieping (zonder handleiding) heb je snel door hoe het audio/navigatiesysteem werkt. De grote knoppen leiden je gemakkelijk door de menu’s en ook in het stuur valt het nodige te bedienen. Beetje jammer dat de spraakherkenning mijn overdreven gearticuleerde ‘55’ tot twee keer toe als ‘32’ interpreteerde, maar dat mocht de pret niet drukken.
Veilig en chique, dat is het gevoel dat de auto bij mij nalaat. Toen ik mijn kinderen diep weggezakt in de grote achterbank zag zitten, had ik het idee ze ontzettend veilig te vervoeren. En dat is misschien wel het belangrijkste aan het geheel. De auto was uitgerust met Audi Pre Sense Basic, een systeem dat rijsituaties inschat, beoordeelt en indien nodig inzittenden preventief beschermt. Dat gebeurt door voorin gordels aan te spannen en het eventuele schuifdak preventief te sluiten. Hoe fijn.
Conclusie: ik zou graag een chique-moeder zijn, bij wie deze auto past als een paar Manolo Blahniks. En heel even voelde ik mij ook zo, toen ik werd ingehaald door een ander vrouw, die mij zo’n venijnige jaloerse blik toe wierp – om niets! “Ja, om ‘mijn’ auto”, vulde ik in…. Want het is er echt één om jaloers op te zijn.
