Ja, toch wel met pijn in mijn hart, ga ik zo mijn tijdelijke auto terugbrengen. Ik mocht de Mini Cooper Clubman Bond Street testen en dat is mij bijzonder goed bevallen. Een klein half jaar geleden stond ik voor de lastige keuze: de Fiat 500L of de Mini Cooper Clubman. Het was een loodzware bevalling. Mijn ziel had ik allang aan de Mini verkocht, maar met mijn verstand heb ik gekozen voor de 500L. Ik ben namelijk hoogzwanger en met drie kinderen en een kinderwagen, is de ruimte van de 500L doorslaggevend geweest. Maar vanmorgen heb ik de beslissing definitief genomen. Over vier jaar, als ik weer een nieuwe auto uit mag zoeken, hoef ik niet ver te kijken. Ik reserveer nu alvast een Clubman. Wat zijn dát gave autootjes! Het is het uiterlijk, het robuuste, het vertederende design met de derde deur en de twee achterdeurtjes…het ontroert mij echt. Het voelde steeds weer als een feestje om de achterdeurtjes open te zetten en de boodschappen in te laden. Je zou misschien van buiten denken dat het een typische vrouwenauto is, maar dat spreek ik uit alle macht tegen. De auto rijdt namelijk als een mannenauto. Het schakelen gaat robuust, het rijgedrag is stoer. Mijn vriend was ook bijzonder gecharmeerd van deze Mini Station. Alles aan de Mini Cooper Clubman voelt solide. Het mag dan weliswaar een klein autootje zijn, een onveilig gevoel heb je allerminst. Ik had meer het idee met een kleine tank over de Nederlandse snelwegen te scheuren.
Ik reed in een bijzonder luxe uitvoering: de Mini Cooper Clubman Bond Street. Prachtige leren bekleding, fijne extra’s als stoelverwarming: het voelde erg comfortabel. Je kunt de auto helemaal stylen zoals jij dat wilt. Met een beetje fantasie rij je in een unieke auto. De kans is bijzonder klein dat je precies dezelfde uitvoering tegenkomt. Waar ik even aan moest wennen, was ‘z’n achteruit’. Die vond ik niet direct en toen ik ‘m eenmaal vond, was het per ongeluk: toen wilde ik helemaal niet achteruit!
Een fijne parkeerhulp (welke vrouw zit daar nou niet om verlegen) maakte het inparkeren voor mij een stuk eenvoudiger. Wat ik ook met enorme opwinding constateerde, was de verlichting in de auto. Op diverse plekken, waaronder op de plekken van de handgrepen wisselt rode, gele, paarse, blauwe en groene verlichting om de zoveel seconden af. Zo gezellig! De Clubman is ruimer dan de gewone Mini, maar verwacht er geen volwaardige station van. Het derde deurtje extra is een half deurtje: het zal niet snel de gezinswagen worden. Maar voor ‘erbij’ is ie perfect.
Als ik dan toch een klein punt van kritiek moet noemen, is het wel de zwaarte van de deuren. Mijn dochtertje van negen moest echt met haar volle gewicht aan de deur gaan hangen om ‘m open te krijgen. “Mam, dit moeten ze bij Mini echt anders maken hoor!” Mini: neem het mee! Over vier jaar komt ze dat weer testen!
Nee, ik ben in alles eigenlijk wel om. Je koopt voor dit geld (deze uitvoering kost zo’n 33.000 euro) geen ruimte maar stijl. Je koopt klasse. Je koopt iedere keer bij het in- en uitstappen een geluksmomentje, en dat is precies wat de meeste vrouwen in een auto zoeken. Voor ons is een auto emotie. Nou…de Mini Cooper Clubman Bond Street heeft mijn hart op alle fronten gestolen.
