Net zoals de meeste ouders van jonge kinderen ben ik vandaag voornamelijk bezig geweest met het kalmeren van de kinderen, want: ‘Sinterklaas komt echt wel.’ Uiteraard was ook dit jaar de reis vanuit Spanje verre van vlekkeloos verlopen en fokte Dieuwertje Blok onze kinderen al weer een paar dagen op met de mogelijkheid dat de Sint niet zou komen…En zoals ieder jaar kwam het ook dit jaar weer goed. Gelukkig maar, want ik had mijn zoontje op kunnen vegen van ellende. Na de intocht op tv naar het dorp, waar we de man live konden zien (doet ie snel, in een kwartiertje van Sneek naar de provincie Utrecht!). Het altijd zo rustige dorp was veranderd in een krioelende kindermassa waar ik met de seconde ongelukkiger werd. De kinderen niet. Mijn zoontje trok van piet naar piet en mijn dochtertje van anderhalf danste blij op de hysterische muziek. Vanavond schoenzetten. Ik was zo slim geweest vandaag pas een cadeautje te gaan halen, wat me een akelig lange wachtrij bij Bart Smit opleverde. De schoenen staan klaar bij de schuifpui bij gebrek aan openhaard. Nog een paar weken, dan keert de rust weer.
